Niewinni sÄ… zawsze pierwszymi ofiarami

W przeddzień tego wydarzenia na cmentarzu parafialnym przy grobie Sługi Bożego ks. Błażeja Nowosada zebrali się członkowie społeczności lokalnej: przedstawiciele władz gminy, dyrektor Gimnazjum w Szyszkowie Pan Stanisław Domański, uczniowie, nauczyciele, by pomodlić się w intencji pomordowanych i oddać im hołd. W imieniu mieszkańców gminy Potok Górny wójt Pan Edward Hacia złożył wieniec na grobie księdza, a uczniowie zapalili znicze. Po krótkiej modlitwie wszyscy obecni przeszli do kościoła parafialnego, gdzie odbyła się druga część uroczystości. Mszę świętą w intencji ofiar pacyfikacji celebrował proboszcz parafii ksiądz Stanisław Zarosa.

Okres II wojny światowej stanowi najtragiczniejszy rozdział w dziejach Lubelszczyzny. W ciągu zaledwie kilku lat udało się niemieckim okupantom skłócić ze sobą ludzi różnych narodowości, którzy jeszcze niedawno żyli obok siebie w zgodzie. Ci pewni siebie, pyszni, przekonani o swojej sile ludzie, prowadzili różnorodne działania wymierzone przeciwko Polakom. Czuli się bezkarni. Nienawiść, która wzbierała w sercach tych ludzi, znalazła swe ujście 72. tata temu, kiedy to niewinni mieszkańcy gminy ponieśli śmierć.

Kolejni świadkowie tamtych wydarzeń odchodzą, ale ofiary wojny będą żyły w sercach ludzi dopóty, dopóki żywa będzie pamięć o tamtych okrutnych czasach. Ich imiona wypisane są na pamiątkowej tablicy znajdującej się na ścianie przy wejściu do kościoła, aby upamiętnić ofiary pacyfikacji. Oprócz tego na zakończenie Mszy św. uczniowie Publicznego Gimnazjum im. ks. Błażeja Nowosada w Szyszkowie uczcili zamordowanych w części artystycznej, a także oddali im hołd podczas apelu poległych. Odmówiono również modlitwę o beatyfikację Sługi Bożego księdza Błażeja Nowosada.

Historia naszego narodu tworzona jest nie tylko przez polityków, ale kształtuje się ona w społecznościach lokalnych. Na mapie miejsc, w których dokonano brutalnych zbrodni, znalazła się też gmina Potok Górny i jej mieszkańcy, których życie zostało brutalnie przerwane tego grudniowego, mroźnego popołudnia 1943 roku. Ignacy Krasicki - poeta oświeceniowy powiedział: " Te­go imię za życia wy­pisa­ne jest w niebie, ko­mu chle­bem pow­szed­nim jest ofiara z siebie".