Słowo kolęda wywodzi się od łacińskiego kolende, co znaczy pierwszy dzień miesiąca, który niegdyś świętowano w Rzymie, odwiedzając znajomych, śpiewając pieśni, urządzając uczty oraz składając sobie życzenia.
Dawniej kolędami nazywano także pieśni ludowe związane z obrzędami Nowego Roku i obyczajem składania życzeń pomyślności w gospodarstwie i w domu. Później miejsce tych pieśni zajęły inne, związane tematycznie z Bożym Narodzeniem.
Kolęda od wieków wyrażała sobą wiele charakterystycznych elementów duszy narodowej. Jest w niej i dostojność, i skupienie duchowe, jest bujny temperament sarmacki, słowiańska zaduma i tęsknota, rzewność i czułość. Kolęda przemawia zatem od wszystkich i do wszystkich.
Podczas dwugodzinnego koncertu w Majdanie Starym wybrzmiały dobrze wszystkim znane i lubiane kolędy i pastorałki. W pięknych wnętrzach zabytkowego, drewnianego kościoła zaprezentowały się: zespół "Majdanianki" z Majdanu Starego, zespól "Konwalia" z Księżpola, chór męski "Klucz" z Majdanu Starego, zespół "Od-Nowa" z Rogali, zespół ludowy z Majdanu Nowego, zespół "Piano" z Korchowa Pierwszego, zespół "Harfa" z Rakówki, zespół "Przystań" z Księżpola oraz zespół "Za horyzontem" z Zawadki. Gościnnie wystąpił zespół "Lawenda" ze Smolska, które przynależy do tej parafii. Zaśpiewały także dzieci i młodzież z grup wokalnych Gminnego Ośrodka Kultury w Księżpolu. Na zakończenie grupa kolędnicza "Szczodrkai - śpiewaki" zaprezentowała obrzęd tradycyjnego chodzenia z gwiazdą.
Kolędą i kolędowaniem nazywane jest nie tylko wykonywanie bożonarodzeniowych pieśni, ale również obrzęd ludowy, podczas którego kolędnicy obchodzą domy w okresie świątecznym. Dziś ten zwyczaj zanika.
Zgodnie z dawną tradycją, za kolędników przebierali się z chłopcy w wieku 6-13 lat, którzy nieśli ruchomą, kolorową gwiazdę betlejemską, z czasem limit wieku, a także płci przestał obowiązywać. Kolędnicy chodzili w dużych grupach od domu do domu w okresie bożonarodzeniowym. W grupie kolędników można było znaleźć: Trzech Króli, pastuszków, anioły, personifikację śmierci i diabła.
Ważnym elementem kolędowania jest życzenie gospodarzom wszystkiego dobrego w nadchodzącym roku, wspólne śpiewanie kolęd i ofiarowywanie przez gospodarzy odwiedzającym kolędnikom drobnych podarków.
Kolędników obdarowywano tzw. "szczodrakami" - specjalnie robionymi na tę okazję pierogami lub bułkami, a także pieczywem wotywnym w kształcie figurek zwierząt. Wszystkie te rytualne wypieki miały za zadanie zapewnić dobrobyt w kolejnym roku.
Na zakończenie wszystkie chóry zasiewały razem kolędę "Bóg się rodzi".