Mianem Porozumień Sierpniowych określa się 4 porozumienia z komitetami strajkowymi, zawarte w 1980 roku, z których pierwsze zostało podpisane 30 sierpnia w Szczecinie, drugie 31 sierpnia w Gdańsku (sygnowane przez Lecha Wałęsę), kolejne podpisano 3 września w Jastrzębiu-Zdroju, a ostatnie 11 września w Hucie Katowice w Dąbrowie Górniczej.
Zaczęło się kilka tygodni wcześniej, tygodni przełomowych w historii kraju.
Przypomnijmy historiÄ™:
Rządowe podwyżki cen na mięso i wędlinę uruchomiły lawinę zdarzeń. W 1980 roku narastało niezadowolenie społeczeństwa z sytuacji w kraju, w lipcu rozpoczęły się pierwsze strajki m.in. w WSK PZL-Mielec, Zakładach Metalurgicznych POMET w Poznaniu i Przedsiębiorstwie Transbud w Tarnobrzegu.
Ważną datą stał się 8 lipca 1980, kiedy załoga Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Świdniku rozpoczęła strajk, który rozprzestrzeniał się w szybkim tempie. Wkrótce objął cały region. Do 25 lipca strajkowało już 50 tys. osób z zakładów pracy, znajdujących się na terenie Lubelszczyzny. W raz z początkiem sierpnia rozpoczął się strajk w Stoczni im. Lenina.
Po raz pierwszy w historii PRL władza komunistyczna została zmuszona do popisania porozumienia.
Co ważne Porozumienia Sierpniowe stwierdzały, że działające związki zawodowe nie spełniają oczekiwań pracowniczych, dlatego konieczne jest powołanie nowych samorządowych związków zawodowych, które faktycznie reprezentowałyby interesy pracowników. I to właśnie w ten sposób powstał NSZZ Solidarność. Warunkiem zawarcia porozumień było też ograniczenie cenzury.
W rocznicę tych wydarzeń świętowano także w Biłgoraju.
Obchody rozpoczęły się mszą święta w intencji ojczyzny odprawioną w kościele pw. św. Jerzego. Uczestnicy uroczystości złożyli wiązanki kwiatów pod tablicą upamiętniającą ks. Jerzego Popiełuszkę oraz pod ścianą pierwszej siedziby biłgorajskiej Solidarności (obecnie budynek Biłgorajskiej Agencji Rozwoju Regionalnego).