Mieszkaniec Markowicz w gminie Księżpol odnalazł przypadkowo na powierzchni swojego pola w pobliżu rzeki Tanew - krzemienną siekierę. Sfotografował znalezisko w miejscu odkrycia i przesłał mailem do delegatury WUOZ w Zamościu jego fotografię wraz z informacją o miejscu odkrycia zabytku.
W najbliższych dniach znalezisko trafi do urzędu konserwatorskiego w Zamościu. Pierwsze oględziny zabytku zaprezentowanego na fotografii wskazują, że jest to czworościenna siekiera wykonana z krzemienia wołyńskiego, posiadającego szarą barwę z różnymi jej odcieniami, co wielokrotnie sprawia wrażenie, że jest to krzemień pasiasty. Wszystkie powierzchnie siekiery są bardzo starannie wygładzone. Długości siekiery wynosi ok. 10 cm, jej grubość można ocenić na 1,2 - 1,5 cm, natomiast szerokość łukowatego ostrza dochodzi do ok. 4,5 cm. Obuch ukształtowany prawie jako płaski prostokąt posiada wymiary ok. 2,5 x 1,2 cm. W obrysie płaszczyznowym siekiera posiada zarys trapezowaty, w przekroju podłużnym jest klinowata, a poprzecznym prostokątna.
Z analizy porównawczej typologii siekier wynika, że jest to najprawdopodobniej narzędzie wykonane przez schyłkowo-neolityczną ludność kultury amfor kulistych i może być datowane na połowę 3 tysiąclecia przed naszą erą. Znaleziska siekier kultury amfor kulistych na terenie naszego województwa są nadal rzadkie. Generalnie pochodzą z obiektów grobowych, a niekiedy są typowymi znaleziskami luźnymi, nie powiązanymi z żadnymi obiektami archeologicznymi.
Odkrywane były przeważnie we wschodniej części naszego województwa oraz na terenie Wołynia i Podola w Ukrainie. Pojawienie się tego zabytku w południowej części Lubelszczyzny, w okolicach Biłgoraja jest pewną sensacją, pozwalającą sądzić, że społeczność ta penetrowała znacznie większe obszary niż sądzono dotychczas. Poza tym odkrycie kolejnego zabytku archeologicznego w powiecie biłgorajskim świadczy, że teren ten nie był pustką osadniczą w pradziejach, jak dotychczas zakładali archeolodzy, ale rozwijało się tu również osadnictwo starożytne.
Odkryta siekiera zostanie przekazana do Muzeum Ziemi Biłgorajskiej w Biłgoraju, a w miejscu jej znalezienia przeprowadzona zostanie w najbliższym czasie inspekcja konserwatorska i inwentaryzacja nowego stanowiska archeologicznego.