W maju bieżącego roku zakończyły się prace związane z remontem posadzki w kościele pw. św. Stanisława Biskupa w Górecku Kościelnym.
Przed przystąpieniem do prac remontowych wykonane zostały badania sondażowe, mające na celu określenie warstw podłogowych. Ustalono, że pod kamionkowymi płytkami o grubości 15 mm kładzionymi na zaprawie cementowej, występuje warstwa gruzu i betonu grubości 7-10 cm, a poniżej warstwy piachu. Nie natrafiono na posadzkę kościoła z wcześniejszych okresów.
Posadzka kościoła w Górecku Kościelnym wykonana była z przedwojennych płytek podłogowych firmy Dziewulski i Lange użytych, wg relacji ustnych, wtórnie po zakończeniu lub pod koniec II wojny światowej. Przekonanie to potwierdza kilka faktów. Po pierwsze, do wykończenia podstopnic schodów prowadzących do ołtarza głównego użyto płytek o rozmaitych wzorach. Po drugie, układ płytek na podeście przed ołtarzem głównym sugeruje, że ich rozmieszczenie w wewnętrznych narożnikach bordowego pasa nie było pierwotnie zaplanowane dla tego miejsca.
Posadzka była w zasadzie dwukolorowa (biało-ceglasta) za wyjątkiem wcześniej wspomnianych wzorzystych podstopnic. Widoczne są jednak dość znaczne różnice w odcieniach dwóch zasadniczych kolorów (zdjęcie stopni przy ołtarzu bocznym).
Układ posadzki przedstawiał się następująco: w nawie głównej płytki ułożone w układzie szachownicowym w ten sposób, że 4 płytki o wymiarach 15 x 15 cm tworzyły dwubarwne kwadraty o boku 30 cm. Natomiast w prezbiterium płytki ułożone były pod kątem 45 stopni w stosunku do osi kościoła czyli w tzw. karo. Co ciekawe stopnice miały inny wymiar, który wynosił 16.5 x 16.5 cm.
W koncepcji projektowej dotyczącej remontu/wymiany posadzki zdecydowano się na utrzymanie kolorystyki wprowadzając jedynie korektę w układzie płytek w nawie głównej. Zachowano stylistykę stosowaną na początku XX w. tj. w okresie, z którego pochodziły oryginalne płytki firmy Dziewulski i Lange. Do wymiany płytek wykorzystany został materiał budowlany produkowany w sposób tradycyjny przez manufakturę ceramiczną.
Dokonano szczegółowego doboru kolorystyki tak aby barwa nowych płytek była jak najbardziej zbliżona do koloru płytek historycznych. Faktura zarówno nowych jak i historycznych płytek jest niemal identyczna. Niestety jedyna rzecz, której nie udało się odtworzyć to stopnice. Oryginalne miały grubość prawie 3 cm. Obecnie proces produkcyjny, stosowany przez producenta, nie daje możliwości wykonania płytki o tak dużej grubości.
Podczas remontu posadzki wykonane zostało również ogrzewanie podłogowe, które wspomagane jest instalacją fotowoltaiczną zlokalizowaną poza obrębem cmentarza przykościelnego. Należy zaznaczyć, że utrzymany został poziom użytkowy nawy głównej. Podczas remontu został również usunięty z prezbiterium wtórny, drewniany podest, który był przykryty wykładzinami podłogowymi. Dzięki temu udało się obniżyć poziom użytkowy i wyeksponować ceramiczną posadzkę tej części kościoła. Pozostające w dobrym stanie, oryginalne płytki zostały ponownie wykorzystane. Można je zobaczyć w kruchcie i zakrystiach.