Praca ta ma charakter wspomnieniowy ukazujący przedwojenny i powojenny obraz miasta, szkice ulic i miejsce zamieszkania dawnych mieszkańców Biłgoraja. Stąd prośba - apel do mieszkańców miasta i okolicy o wsparcie finansowe tego przedsięwzięcia. Każdy ofiarodawca zostanie wyszczególniony w wydanej publikacji z imienia i nazwiska.
Każdy kto zechce uprzejmie ustosunkować się do tej prośby może wpłacać uznaniową kwotę na rzecz edycji tej książki na konto wydawcy: Zakład Poligraficzny "Helvetica" Zofia i Marian Garbacz, 23-400 Biłgoraj, ul. Włosiankarska 13, konto PKO BP S.A. O/Biłgoraj nr 63 1020 5385 0000 9202 0003 5436 z dopiskiem "Wspomnienia Pana Edwarda Łukaszczyka".
W Punkcie Informacji Kulturalnej i Turystycznej w Biłgoraju można kupić pierwszą książkę Pana Edwarda Łukaszczyka zatytułowaną
" Wspomnienia z przeszłości Biłgoraj 1939 - 1944", a także zapoznać się z treścią publikacji przygotowywanej do druku.
Oto co autor pisze w słowie wstępnym swojej nowej książki : Wspomnienia z biografii Biłgoraja.
- Pisząc biograficzno-historyczny przekaz Biłgoraja uznałem, że nie wolno o tych odległych czasach zapomnieć, że trzeba o nich ciągle mówić, pisać i bogacić wiedzę o dokonaniach i życiu naszych przodków. Ze szczególna uwagą odnotowuję niezatarty obraz pamięci o ludziach, domach, ulicach i o wszystkim tym co było udziałem historycznego rozwoju miasta. W tym tonie od dawna próbowałem zmierzyć się z czasem i doprowadzić do spuentowania wszystkich dawnych wspomnień i zaszłości historycznych z życia naszego miasta. Wyraz temu oddaje moja biograficzna i fotograficzne praca o Biłgoraju, która przypomina i ukazuje w zarysie dzieje, historię, dorobek i spuściznę naszych ojców i dziadków. Dla wielu może się wydawać, że czas ten dla nich umarł, nic złudnego to nie tak, bogate i prawdziwe wspomnienia i poznawanie ówczesnej rzeczywistości żyją jeszcze mocno w pamięci starszego pokolenia. Pamięć tę może uratować od zapomnienia młodzież, która musi o niej wiedzieć, mówić, pisać i wspominać. Z takiej motywacji i przyczyny sięgnąłem po pióro, by dostarczyć czytelnikowi naszą biłgorajską wiedzę historyczną. ( w zarysie) Czynię to nie dla splendoru, czy jakiś nagród, ale najcenniejszą nagrodą dla mnie byłoby wzbudzenie zainteresowania treścią mojej pracy. Całemu mojemu wysiłkowi nadaję charakter charytatywny. Cenię sobie wyjątkowo ten gest i wierzę, że dziedzictwo moich wspomnień będzie stanowić cenne źródło do dziejów naszego miasta i jego historiografii. - Edward Łukaszczyk