W sierpniu 1980 roku robotnicy Stoczni im. Adolfa Warskiego w Szczecinie rozpoczęli protest przeciwko drastycznym podwyżkom cen żywności. Komitet protestacyjny sformułował listę 36 postulatów, w tym utworzenie wolnych związków zawodowych, zniesienie cenzury, upamiętnienie ofiar Grudnia 1970 roku. Strajk w Szczecinie rozpoczął falę strajków w całym kraju. Szacuje się, że ogółem w kraju strajkowało wtedy 210 zakładów w 20 województwach, w strajkach uczestniczyło ponad 95 tys. osób.
Pierwsze porozumienie między stroną rządową i strajkującymi podpisane zostało 30 sierpnia w Szczecinie. Tego samego dnia V Plenum KC PZPR przyjęło do "zatwierdzającej wiadomości" podpisanie porozumienia szczecińskiego i zaakceptowanie projektu porozumienia gdańskiego, które 31 sierpnia podpisali Wałęsa i Jagielski (słynnym wielkim długopisem). Zawarte porozumienia umożliwiły rozpoczęcie przemian w kraju: obalenia komunizmu i końca systemu pojałtańskiego.
Dziś w rocznicę tych wydarzeń pod tablicą członkowie Rejonowego Komitetu Ziemi Biłgorajskiej oraz NSZZ "Solidarność" złożyli pamiątkowe wieńce. W biłgorajskich uroczystościach wziął udział prof. dr hab. inż. Janusz Orkisz z Politechniki Krakowskiej.
Na szczeblu krajowym prof. Orkisz kieruje - jako przewodniczący - ruchem Komitetów Obywatelskich. Przez wiele lat był przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego miasta Krakowa. W ostatnich latach m.in. osobiście organizował centralne uroczystości jubileuszowe tego ruchu i kierował nimi. Jako członek władz Krajowej Sekcji Nauki NSZZ "Solidarność" kierował pracami Krajowego Zjazdu KSN. Był też przewodniczącym II i III Krajowego Walnego Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność" w Gdańsku-Oliwie.
- Padają pytania o zmiany, co nam się udało,a co nie? Czy takiej Polski pragnęliśmy, czy żyje nam się lepiej? Wpływ na naszą odpowiedź będzie miało wiele czynników. Są jednak sprawy co do których jesteśmy zgodni. Za sukces większość Polaków uważa wstąpienie do NATO i Unii Europejskiej, oraz reformę samorządową, szczególnie na szczeblu gminnym - wymieniał prof. Janusz Orkisz.
Za porażki profesor Orkisz uznał: niesprawny system służby zdrowia, zagrożenie wynikające z reform emerytalnych, wysokie bezrobocie. Jako ostatnie porażki Polski wymienił wyludnianie się kraju spowodowane wyjazdami za granicę i niżem demograficznym oraz liczne afery z udziałem przedstawicieli władzy.