Święcenie pokarmów w biłgorajskich kościołach

Zgodnie z tradycją w Wielką Sobotę wierni święcą pokarmy, które zostaną spożyte podczas uroczystego śniadania w niedzielę wielkanocną. Obrzęd święcenia pokarmów sięga VIII wieku, zaś pierwsze jego praktyki w Polsce odnotowano w XIV stuleciu.

A jakie jest symboliczne znaczenie poszczególnych przedmiotów przynoszonych do kościoła?

Sam koszyczek, który powstał z wikliny, słomy lub sosnowych łubów, zwykle przykrywamy białą serwetką i ozdobiamy gałązkami bukszpanu lub borówki. Przedmiot ten symbolizuje radość. Ale najważniejsze jest to co w środku.

Początkowo święcono jedynie chlebową figurkę baranka, z czasem wśród pokarmów znalazły się: jaja, chrzan, produkty mięsne, a nawet ciasta. Obecnie w koszyczkach powinny się znaleźć: chleb, który symbolizuje Ciało Chrystusa, jajko - symbol odradzającego się życia, zwycięstwa nad śmiercią, sól - oczyszczenie, życiodajny minerał niegdyś posiadający moc odstraszania wszelkiego zła, ser - symbol zawartej przyjaźni między człowiekiem a siłami przyrody.

Pozostałe produkty to: chrzan, który symbolizuje siłę i tężyznę fizyczną, wędliny miały zapewnić zdrowie i dostatek, a także płodność. Ciasto do koszyka ze święconką dodano jako ostatnie, ma być ono symbolem umiejętności i doskonałości.