Nie każdy rodzaj drzew nadaje się do rozpalania w kominku. Duże znaczenie dla wydajności energetycznej ma przede wszystkim jego twardość, a także grubość kory. Przygotowując drewno samodzielnie powinniśmy poznać te cechy, wiedząc jednocześnie, że im twardszy gatunek oraz im cieńsza kora, tym wyższa kaloryczność opału. Bardzo istotne jest także odpowiednie wysuszenie drewna kominkowego (Drewno kominkowe Poznań). Jeśli jest ono wilgotne, to około 40% energii wytworzonej podczas spalania zostanie zużyte na odparowanie wody, a dodatkowo proces ten będzie związany z wytworzeniem się dużej ilości sadzy. Szacunkowo ocenia się, że opał kominkowy powinien mieć 20% wilgotność, którą można osiągnąć dopiero po 2 latach przechowywania łupek pod dachem. Oznacza to, że samodzielne przygotowanie drewna do palenia w kominku należy rozpocząć z bardzo dużym wyprzedzeniem, jeśli pragnie się uzyskać naprawdę ekonomiczne źródło energii. Co więcej, bale drzewa muszą być także odpowiednio pocięte, aby opał dało się wygodnie przechowywać i rozpalać, co wiąże się z dużym nakładem intensywnej pracy. Tymczasem drewno kominkowe sprzedawane w składzie budowlanym jest już odpowiednio wyselekcjonowane, opisane pod względem kaloryczności oraz sposobu spalania, a także drobno pocięte i zgrabnie ułożone na paletach gotowych do wygodnego magazynowania.
Do palenia w kominku nie poleca się drewna drzew iglastych, ponieważ wytwarza ono dużą ilość sadzy i dymu, które przyczyniają się do zanieczyszczenia przewodów kominowych. Drzewa liściaste w przeciwieństwie do iglaków zawierają niewielką ilość żywicy, dzięki czemu palą się równomiernie i wytwarzają dużą ilość ciepła, a niewielką ilość dymu. Za najlepszy gatunek drewna kominkowego uznaje się przede wszystkim:
- grab,
- jesion,
- dąb,
- buk.
Grab charakteryzuje się bardzo wysoką kalorycznością i gęstością. Spala się powoli, ma niewielką zawartość kory i daje dużo ciepła przy niedużym płomieniu. Jesion również należy do drzew twardych, choć nieco mniej gęstych niż grab. Ma dużą kaloryczność i gładką korę, a podczas spalania mało dymi i wydziela bardzo przyjemny zapach. Jest także wygodny w przechowywaniu. Buk, podobnie jak inne polecane gatunki, ma wysoką kaloryczność i gęstość, dzięki czemu pali się długo i równo. Dzięki temu, że jego kora jest bardzo cienka, łatwo go magazynować, a podczas spalania nie wydziela dużej ilości dymu. Ostatni gatunek, który ze względu na bardzo wysoką wartość opałową jest jednym z najczęściej oferowanych przez składy budowlane opałów kominkowych to dąb. Chociaż drewno tego rodzaju wymaga największej ilości tlenu spośród wszystkich innych gatunków liściastych, to bardzo wolno się spala i długo utrzymuje wysoką temperaturę paleniska.
Wybierając drewno kominkowe ze składu budowlanego nie musisz martwić się doborem najlepszego gatunku drzew ani procesem wysuszenia opału do odpowiedniego poziomu wilgotności. Rozwiązanie to jest wygodne i pozwala oszczędzić dużą ilość czasu, niezbędnego do samodzielnego przygotowania opału, dzięki czemu możemy z łatwością cieszyć się ciepłem i pięknym zapachem drewna, które z pewnością nie zanieczyści naszego kominka dużą ilością sadzy oraz dymu.