Taras naziemny to idealne rozwiązanie dla osób, które nie chcą klasycznego tarasu w formie lub chcą mieć tras przed domem w otoczeniu ogrodowej zieleni. To cudowna przestrzeń do odpoczynku przed domem po pracy lub wyczerpującym dniu. Taras naziemny o utwardzonej nawierzchni, którego poziom odpowiada poziomowi gruntu, formalnie traktowany jest jako utwardzenie terenu i nie wymaga pozwolenia na budowę.
Taras jest miejscem relaksu, dlatego przeważnie taras jest sytuowany w pobliżu salonu, aby stanowił jego letnie przedłużenie. Może być zlokalizowany przy sypialni na parterze, gabinecie lub kuchni z jadalnią. Oczywiście między tarasem a wnętrzem trzeba będzie zaplanować drzwi tarasowe. Niezwykle ważne przy wyborze miejsca, w którym zbudujemy taras, są takie czynniki, jak nasłonecznienie, widok i miejsce na działce. Tarasu nie powinno budować się w sąsiedztwie bardzo wysokich drzew, bo nie będzie tam słońca. Widok na śmietnik, podwórko sąsiada, ulicę i inne nieciekawe obiekty raczej nie da poczucia prywatności i nie pomoże nam w relaksie. Hałas i spojrzenia obcych ludzi mogą popsuć nawet najbardziej udany dzień. Taras naziemny najlepiej budować w miejscu, gdzie jest dużo przestrzeni. Powinien być zbudowany w miejscu osłoniętym od silnych podmuchów wiatru. Taras może być chroniony przed wiatrem pergolą lub parawanem.
Taras naziemny najczęściej jest dostawiony do bryły budynku. Można powiedzieć, że stanowi sezonowe przedłużenie pokoju dziennego. Od wiosny do jesieni zachęca, by skorzystać z pięknej pogody i przebywać z rodziną lub przyjaciółmi na świeżym powietrzu. Taras naziemny to miejsce kontaktu z naturą - rodzaj pomostu między ogrodem a domem.
Zanim wypijemy kawę na tarasie, a dzieci zjedzą tam lody, musimy go wykonać. Do wyboru są trzy typy konstrukcji: taras na płycie betonowej, taras na gruncie oraz taras o konstrukcji drewnianej. W przypadku tarasu betonowego wprost na gruncie lub na konstrukcji wsporczej (słupy albo ściany) jest oparta betonowa bądź żelbetowa płyta tarasu. Na niej kładzie się posadzkę z drewna, płytek ceramicznych lub innego materiału, który przypadnie do gustu właścicielom. Taras na gruncie cechuje brak płyty konstrukcyjnej. Nawierzchnia - z płyt betonowych, kostki brukowej, klinkieru - jest układana wprost bezpośrednio na przygotowanym gruncie. W przypadku tarasu o konstrukcji drewnianej podłoga takiego tarasu jest zamontowana do konstrukcji z legarów i belek drewnianych.
Możliwość samodzielnego wykonania tarasu zależy od planowanej nawierzchni. Najprościej będzie zbudować taras z podłogą drewnianą lub kompozytową. Stosunkowo łatwy do wykonania jest taras na gruncie z nawierzchnią w postaci płyt betonowych. Kostki brukowe albo płytki ceramiczne powinien układać fachowiec (sprawdź także: preparaty do czyszczenia kostki brukowej). Taras powinien być na tyle duży, aby pomieścić na nim meble ogrodowe, murowanego grilla, czy rośliny w donicach.